woensdag 18 januari 2012

Op de fiets door Maartje Luiten

Mijn collega Maartje Luiten heeft Nederlands gestudeerd, is te grappig en was op zoek naar een fiets, schoenen, jas en een tas.
Op Facebook schreef ze over de dag dat ze op zoek was naar een fiets.
Ik heb zo gelachen!!
Daarom verdiend dit een plekje op m'n blog, mocht je Maartje nog niet kennen lees dan hieronder verder:


Vanmiddag ben ik eindelijk op zoek gegaan naar een nieuwe fiets. Mijn krotje begon steeds meer kuren te krijgen en toen ik van het weekend tijdens een middernachtelijk tochtje door het plantsoen in willekeurige volgorde mijn koplamp, mijn zeer geliefde spatbord en mijn pittoreske kettingkast verloor, nam ik de zeer wijze beslissing dat het tijd werd voor een nieuwe.

Nu liep ik vanmiddag langs een smoezelig winkeltje waar ik achter de ongewassen ramen een paar heerlijke roestige barrels dacht te ontdekken. Ik smolt terplekke maar het duurde even voordat ik binnen stond omdat de deur bestond uit een houten plaat waarvan ik dacht: 'Als dat de deur is, dan ben ik gekke Henkie.' Dus... Bij dezen....

Binnen aangekomen liep ik tegen een grote harige man aan die me al krabbend aan een door u zelf in te vullen en vooral niet nader te bepalen lichaamsdeel aanstaarde. Toen ik vroeg of hij ook fietsen verkocht, wees hij naar een grote hoop roestig ijzer vlak achter me. Ik liep er aarzelend heen en hoopte stiekem dat er achter die grote stinkhoop een stel fietsen zou staan, maar ik kwam er al snel achter dat de roestige stinkhoop zelf de gehele vlottende activa was die deze bloeiende zaak draaiende hield.

Om beleefd te blijven, bekeek ik even vol bewondering de aan elkaar geroeste zooi ijzer en zei: 'Nou das heel interessant maar ik zoek eigenlijk iets met een... eh.... een kettingkast enzo.... dus ik denk dat ik nog eventjes verder zoek hoor.'

Ik wilde de winkel uitlopen maar de man blokkeerde me de weg en keek kwijlend op me neer. 'Een kettingkast? Haha, das zo overbodig.... Die heb je echt niet nodig hoor. Je kan prima zonder!'
'Oo....... ', antwoordde ik welbespraakt. 'Nou ja ik bedoel.. Ik zoek eigenlijk iets eh.... stevigers!'
De man keek me aan terwijl hij met een grote moersleutel naar me begon te zwaaien. “Ik heb achter nog een stevige fiets staan, das precies iets voor jou, wijfie!”

Hij kwam terug met inderdaad een hele stevige fiets. Een hele stevige twee meter hoge, niet te huffen herenfiets met een gezonde Hollandse stang in het midden. Hij keek me loensend aan terwijl hij het gevaarte vol trots voor mijn neus neerzette. Mijn mond zakte open en terwijl ik het ding met gevaar voor eigen leven recht in z'n gigantische koplamp keek. Het duurde even voordat ik stamelend uit kon brengen: 'Maar das een herenfiets!”
De man keek me aan met een blik waar elke gezonde zichzelf respecterende massamoordenaar jaloers op zou zijn en tetterde: “Jaaaahaaa jongedame dat maakt toch niet uit? Iedereen fietst op een herenfiets hoor, das helemaal in!'

Hij bleef me schuimbekkend aankijken terwijl ik wanhopig zocht naar een geldig excuus om de winkel ongehavend en nog belangrijker zonder die drie meter hoge herenfiets te kunnen verlaten. 'Nou ja hij is wel wat groot he?' zei ik onschuldig knipperend met mijn ogen terwijl ik bij elk woord dat ik uitbracht een grote stap achteruit zette zodat ik bij het einde van mijn zin veilig en wel op de drempel van de zaak stond. Daar aangekomen draaide ik me vliegensvlug om en rende als een malloot de winkel uit. De man kwam hysterisch achter me aan al roepend: 'Kom terug loeder, ik heb ook kleine fietsen, ik heb nog kinderfietsjes!!' Gelukkig wist ik hem af te schudden en heb ik daarna lekker veilig bij mijn lievelingsjunk op het station tussen de heroïnenaalden een mooi krotje op de kop getikt.

Maareh... mocht u toevallig nog iemand kennen die een kekke herenfiets zoekt??

Maartje op Facebook; klik hier

En we wachten met smart op haar zoektocht naar schoenen, tas en een jas!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten